10
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1618
Okunma
Orda olmayan. Ben su içiriyorum karıncalarla. Kırdığın yağmurun ıslak yüzüyle
ıssız öyküler dökülüyor mor sesli bulutlarda. Kalbin mihrabına İsa sakallı çarmıh-
Birini asıyorlar, kirpikleri kanıyor o masalın. Adını vermiyorum- öldürsen diyorum- artık
içimdeki türbenin peygamber gölgeli ağaçları. Yuta ağlama büyümez yeşil
Bana kötü şeyler yaptın Rosey, kendimden biliyorum
saklanıyorum rüzgarın arka sayfalarına. Usul usul bir şeyler değişiyor-
ilk önce sen konuş, sesinde başlasın kapı, kırmızı ortasında tenha
bakma benim ayakta kaldığıma, bir insan da ne varsa işte tam ondan
mesela ,sokağın eşiğinde aklıma düşen- ortalama ömür kadar yalnız
kendimi bildim bileli seviyorum- inanırmısınız...
Ey kalbimin uslanmaz tabiri. Bir yerim kanıyor- tutup onu sevmeye gidiyorum
durduğum yerde donuyor gitmek- ben dursam aklım gidiyor- sesizlik duruyor aklımda
sağdan sola hatırlıyorum seni, durmak üşüyor kendime uygun yürüyor mevsim
Bir kuşun bir çatıda nasıl durduğuna ve nasıl düştüğüne kar’ın bir kentin ağustos"una
ihtimal aşkı bimeyen şubat’a yazılıyor- lodos gibi savrulan bir Şairin şiirleri
Çıplak bir cinayet fikriyle uyanıyorum- hiç bir yere sığmıyor görme özürlü gece
Bir martının gözlerini bağlayacaktım- gece olmadan dönecektim sana
sonra- bütün masalları kurgularken ellerinin yarıçapına
bütün kitaplara ihbar edecektim seni - tek bir kanıt yok elimde
gidip orda Alfabenin ’a’ harfini değiştirecektim
tutup orda kirpiklerine kadar esmerleşmeseydin...
dar gelmeyecektim kendime kentime...
CC_
5.0
100% (15)