4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
947
Okunma
uyanığım
ve nasıl da heder edilir böyle bir ömür
bir şiir
ve sancı
uyanıkken delinir tüm şafak
ki
kapalıyken gözlerin her yer aynıdır
aynadır sabaha
tüm kuşçuları vurun
o vurmadan
semayı görüyorum rüyamda
kuş yoksa bir ufukta
o ufuk korkulu bir kabusun bekçisidir
söz verin, vurun onu
vurmadan tüm alaca kuşları
delik deşik olsun ve kızıla boyasın şafağı
kan kokusu alıyorum
tüm çürümüş ve irin akmış bedenlerin gözlerinden
korku ve ızdırap görüyorum
çamura bulanmış her aşktan
bunları da yakın
hepsi savrulsun kızıla
ki
gece olsun ardına
uyanığım
uyumak üzere olan tüm ölümlerin, aşkların ve kuş katillerinin inadına
kanatsız nasıl idam ediliyorsa gökyüzü
ve çocuklar
öyle idam ediyor ve vuruyorum sehpaya
şimdi
kaldırın onları ve gömün unutulmuş bir kentin toprağına
5.0
100% (10)
Cevap Yaz
