Uçurtmalar uçurayım uçurumlarımdan
hayallerimi takayım uçurtmama ardın sıra
izin vermeseler hayallerimi ardı sıra uçurtmama
uçsam uçursam hayallerimi gelecek gelecek asırlara
kalbim kelepçelenmiş çözülmez ha vura ha ısıra

el ele tutuşup firar etsek sonsuz maviliklere
saklansak bulamasalar uçsuz bucaksız enginliklere
sevdiğimi söylesem uçar mı benli zenginliklere
yerim de olsan bende ki yerimi sever misin
kısacık bir şiir yazsam harflerde kendini sezer misin
engel olan şeytanın başını bir dua ile ezer misin

o temiz sayfayı biz yapmadan yırttık
gülerek ayrılıyorum kendimden artık
kapıyı çalıyorum orda mısın tık tık
umudumdan eser yok baktık ona da baktık
gözünün yaşına bakmadık aldık kapı dışarı attık
üç kuruşa toptan fiyatına doğacak bizi sattık

bir rüzgar essin hadi bekliyorum
uçurumlarımdan uçurtmalar uçuracağım
gez göz ve arpacık tetikte bekliyorum
havada senleri benleri tuzağa düşüreceğim
seni ben beni sen yapacak satırlar ekliyorum
o rüzgar esmeyecek belki de kendimi kekliyorum
telgrafın telleri tuzak kurmuş uçurtmama
bizi kurtarır mı diye gelecek olan seni bekliyorum m.evik