0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1640
Okunma
tomurcuklar güle durmuş
bülbüle dikenler surmuş
dikenler bu hale güle durmuş
dikenler güle dursun
öleceği günü bekleyen bülbül
unutmayım diye saatler kurmuş.
Dertlerime sarılıp avunurum
Divaneyim gül goncasında durulurum
Ben bu sırlı derdimle varım
Derdim yoksa o an yok olurum.
bir gül vardı o da güldü gitti
nereden geldi nereye gitti
ömrümden yeller esti
yeller ellere bindi gitti
yetecek iken bizlere bir anlık gül kokusu
uyandırıp kaldırdı o bir yudum su
dalıp gitti sensiz sessizliğe
dalıp gittiği yer bir ölüm uykusu ... m.evik
