Bu gece İçim Yanıyor,
İmtihan yüklü bir acı sarıyor beni yine..
Ve hicret yüklü bir hasret dağlıyor kalbimi..
Son baharda dalına tutunmaya çalışan, son yaprak gibi..

Uzaklara düşer gözlerim,
Buruk bir tebessüm alır çehremi,
Beni benden alıkoyan taa şurda içimde kavrulan nedensiz bir hüzün..

Susmaların sessizliğinde hırçınlaşıyorum bu gece,
Bana kalemle yazmayı öğreten Rahmanın, Kelamına karşı suspusum..
Kelimeler kifayetsiz,
Anlamını kaybediyor,anlamlı sandığım en anlamlı anlarıma..
Kasırgalar sararken bedenimi,medet diye faniye mi koştum satırlarımda,
Kalemim şimdiye kadar kimi yazdı..
kirli kelimeler diyarına mı sundu aşkını..
Yakama yapışır hesap sormaz mı ki,kelimeler.!

Hüsrana uğradı yüreğim yine,
Darmadağın hayallerim dökülüyor yerlere,
Ne yani şimdi Musa’nın asasınıda mı boğdu kızıl deniz?
Asa nerden cıktı ya ? Uf.. Uf...!!
Küser şimdi ruhum bana,
“Ruhum” mu bana ait değildi ki,
Kalkıp gitmek ister miracına,
Yüreğimin kanatlarından tutup menzile giden kervana takılır ..

Ve duygularım yabancıyken bu çağ’a,
Fani dünyaya çıglıklarımı duyuramıyorum Rabbim..
O zaman kapansın ahir zaman ışıkları..!

Şimdi Asr-ı saadet yolculuğun hayalini kursam, içime huzur düşer mi?
Ilgıt ılgıt esen gönül kervanların rüzgarında sürüklensem,
Çağların öteler ötesine gitsem,mavera yolcusu misali..
Ve arkamı dönmeden,
Yetim duyguların,umutlu yolcuların içindeki heyecanı gibi ..
Sevdalı ümmetin yüreklerin, peşinden gitsem,

Bir taş,bir toprak ya da bir hiç olmak ister bu ruh Asrı saadet yolunda..
İçimdeki Nedensiz hüzün dalgalarında boğulurken vicdanım,
Mushafa veririm gönlümü,
Aşk bulurum,her harfinde..

Varsın Bitsin artık dünya sürgünüm..
Ölüm ki sokak sokak ardımda..
“Öleceğiz.!Müjdeler olsun,müjdeler olsun.!” demiş üstad..

Nuh’un gemisini içime sığdırana şükürler olsun..
Ve ,Selamlar olsun umudun yolcularına..
...

Semra’m Öztekin

25.12.2012 02:30