kayıyor düş’lerim tepeden tırnağa.
tutunduğum savruk cümleler,
açık kalan satırların kapılarından kaçıp gittiler!
yokluk adına topladığım ne kadar ezberimde hikayem varsa.
yalın ayak,
gittiler.



Avuçlarına düşmüşler midir pişmanlık
ahsenli düş’lerime yatırdığım hayallerin acısı!
vurulmuşlar mıdır inceliklerinden,
kırılıp üşüdüler mi taaa iliklerinden
kopmuş mudur beyinlerinde kıyamet.
sanmıyorum..

Pençelerime darp edilen vuruşların hengamenin ortasında kalakaldım,
Sevmek mi,
Gitmek mi payıma düşen?


Susmak..
Çok konuşan bir uğultu içimde,
Ben kaç kişiyim şimdi
Ne demeliyim
.
.
.
gitmelerin ardındaydı,
hangi hikayeydi anımsayamadım
belki bir süre.

ve sen,
bilmem ki duyar mısın tüm haykırışlarımı?!

sadaka bıraktığım gülüşlerimin dilencisi
cebimde yok başka hikayem sana dair,
küs kalır sonra kelimelerim..

sakın gelme şimdi!


Semra’m ÖZTEKİN