Asi bir rüzgardır ömrüm
Oradan oraya savrulur
Hasret yurdunda garip bir serçe
Göç eder yuvası talan olur
Islanır gözlerde yaş
Deniz içtiğim gözlerinden
Kan damlar urgandaki mektuba
Yaprak kırılır gibi avuçlarında.
Yalnızlık türkü olur
Kuruyan dudaklarda


Masum bir heyelandır yüreğindeki deprem
Kıyamam öfkene yağmur yağsa
Bahtsız umutlara külden kaleler inşa ediyorum
Aşkın yangınıdır lalelerin ülkesindeki bahar
Konsa güllerin dallarına güneş
Bir hicran nağmesidir bazen sevda
Acılı sevinçlerden kalma.
Beni sorma, zamansız düşlerin kurşun denizinden
Gemiler yanaşır altı oyulmuş şehirlerime

Ben susarken yokluğunda
Ağlayan bir ırmak oluyor gözlerim
Sitemkar bir vedanın baş harfleri oluyor sözlerim.
Birazdan şarkılar şiirler yanacak
İyi seyret yıldızları
Birazdan en fazla parlayanı senin için kayacak
Düşecek gökyüzünden
O sevmediğin şair olmayacak
Buruk tebessümün mısralar arasında
Sefilleri oynayacak

Bir akşamüstü yorgunluğu
dizlerimde senden kalan

Belkide bir taştım
Yüreğinin ortasında
Şimdi sel olup taştım
Ayrılığın karakışında

Yine ayrılığa yenik düştüm
Yine gecelerden uyku dileneceğim
Olsun be güzelim
İnsan sevmesini öğreniyor
Vefasız yüreklere yelken açarken
Vuslat kuşları ellerin yurduna uçarken
Anılardan yol bulup yüreğine kaçarken
Sevgili kaybolurken ufukta
Yarınsız masmavi düşler ağlıyor
için kan ağlasada
sevmesini öğreniyor yürek!..

25.04.2007
Hüseyin Özbay