(Şiraze’den sevgiliye şiirler)-(-25-)
Dinle sevgili
Vicdan azabı çeker gibi
Ezik duygularımın
Baskısı altındayım
Sana söz vermiştim
Bu sonbaharda
Karlar düşmeden
Geleceğim demiştim hatırladın mı
Ama olmadı
Gelemedim sevgili
Sana olan özlemim
Öylesine büyüdü ki içimde

Artık
Şarkılar bile
Teselli olmuyor
Şu deli yüreğime
Ne zaman bir uzun hava
Bir bozlak duysam
Bir yarımı alır götürür
Nemlenir gözlerim
Sözler düğümlenir boğazıma
Bir buruk saba’dır
Başımda esen
Bir boşlukta
Bir girdapta
Dolanıyorum
Biri bir dokunsa
Ağlayacağım doyasıya
Öksüz çocuklar gibi

Hani bir mektubunda
““Boşluk” diye bir şey yok
Her kelime arası dolu
Her satır arası dolu
Her paragraf arası dolu
Sayfa kenarları dolu
Dopdoluyum şiraze
“Aşk” desen aşk.
“Hasret” desen hasret.
“Acı” desen acı.
“Sevda” desen sevda.
“Renk” desen renk.
“Yol” desen yol.
“Işık” desen ışık””
Diyordun

Ben de diyorum ki şimdi
Özlem dersen özlem
Hasret dersen hasret
Sevda dersen sevda
Hem de ölümüne
Hüzün dersen hüzün
Çile dersen çile
Gam dersen gam
Bende doluyum
Senle doluyum
Oysa bir gülüşüne neler vermezdim

Seni anlatmaktan
Usandı duvarlar
Resmini öpmekten
Eskidi resimlerin
Gelemedim sana
Ama
Sen niye düşüme konuk olmadım
Şimdi
Rüyaların bile benden uzak
Düşüncelerim bile
Göç etti sanki
Bitsin desen bitmiyor ki sözlerim
Seni arar yıllar yılı
Yalnız seni gözlerim

Şansımız yok imiş sevdadan yana
Yar senin hasretin tak etti cana

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz