26
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1153
Okunma
Bir şeb-i Arus’dur
Senin vuslatın
Konya’nın soğuk bir
On yedi aralık akşamında
Tarihler
Bin iki yüz yetmiş üç’ü gösteriyorken
Bir tebessümü handeydi
Dudaklarında görünen
Bitmiş ti özlem
Bitmiş ti hasret
Bitmiş ti çile
…ve
Bitmişti ömür
Taş duvarları dolaşan ney sesi
Bizim için daha hüzünlü iken
Ey gönül sultanı
Sana kavuşma vad’ediyordu
Göz yaşları arasında
Dergahın yanındaki camiden
Yaşlı gözlerle bir adam
Eli kulaklarında
Es Salatu Ve’s-Selamu Aleyke Ya Rasulallah!
Diye sesleniyordu minareden
Sevenlerinin yüreklerinde
Derinden bir acı bırakarak
O hoşgörü deryası
O İlim ışığı
O Şems-i Tebrizi’nin dostu
O,“Sen ol da;
İster ’Yâr’ ol,
İster ’Yara’;
Lütfun da Başım Üstüne,
Kahrın da.”diyen
Mevlana Celalettin-i rumi
Vuslatının üstünden
Günler,aylar,yıllar
Ve dahi asırlar geçti
Ne adın unutuldu Vatanında
Ne de hoşgörü dolu sözlerin
Sen
Yüce Mevla’nın İlminden
En çok nasiplenensin
Sen
Her şeyin dönüş üzre
Planlandığını bilensin
Sen
Her Dakka Zikir
Her Dakka
Semah edensin
Sen
Kalp gözüyle görensin
Ey gönüller sultanı
“Hâkka vuslatın”
“Düğün günün” kutlu olsun
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz
5.0
100% (19)