Yarim kalmışlığın verdiği hazin sonlar..

Seni aklıma düşüren bir sonbahar.

Ayrı yazılır mı bilmem ama, kader işte,

Aynı yazgıyı vermemiş bahar..

Boş vermişliğin sere serpe yerleştiği bir nefes

Soluklanırken bile yarıya çekerken özümü,

Ve yarım kalmalarımın ardı arkası sendeyken

Dalından düşen yaprak, bak işte nasılda özetler

Bahsedilemeyen öykümü..

Yalancı gülücükler sığdırdım ve hep yarım sevmeler ekledim

Bir parçası ayyukta!

Hani düşünülen ama hiçbir doğruyu bilmeyen bir lisana ait cümleler kuruyor..

yamalı bir yaşamın dekolte gözüktüğü,

alıcısı çok ama acıklılığı fazla dem vurmuş

istisnai olmayan, ama bozulmayanda bir kaide var olan.

Yarım tatlar bırakan yamalı sevdalara isabet eden

alçaklığı sorgusuz ama sualsiz var oluşlar..

Kelimelere gizlediğim anlaşılmayan,

komik bir trajedi aslında drama oynayan..

Olmuyor işte ne yaşıyor ne yaşatıyor nede yazdırıyor..

vebalı bir hücre gibi kanserden oluşan harfler

usulca satırlarda dolaşıyor..

Olsun anlaşılmasın neye Yaradı ? Neyi yaşattık ki ?

Ben Biliyorum, Sen Biliyorsun..

Ama Biz olmuyoruz!

Kusura bakma güzel insan..

Yarım, yamalı ve yaralı bende olan sevdan..