....................
................
...........
......
..
.
uzak iklimlerin birinde bir baharda kalmış

nice yaşam sevinçlerim var benim

hala gülümseyişlerimde o uzak mevsimden

yalnızca esintisi savrulur durur yüreğimin







gözlerim aslında görmez benim

renkler solgundur hep

yalnızca siyah ve biraz da gri kalmış

bahara dair her ne varsa

bende eskimiş bir mevsim







kuruyan bir dal gibi

yapraklarımda hasretlerim

zamansız kayıp giden yıldızlarla

kaybedilmiş ümitlerim







şimdilerde dostluklar var

bende kalan hangi rengi arasan da bulamazsın

ama yine de gülümserim sana merak etme

yüreğimde savrulurken o eski bahardan bir esintide belki







ya da anımsatır bazen birşeyler

ne bileyim

sevip sevilmelerden

hala öylece tüterken sıcaklığı

yalnızlığında üşüyen bir elin





ya da

penceremde bir serçenin masumluğunda

ürkek ve titrek

ama yine de kendince yaşama bağlanmış

kara bir kışta baharı özleyen





gülümserim işte sana dostum

yeter ki sen de gülümse

:)









Mert YİĞİTCAN

11 / 12 / 2012

kayaşehir / istanbul