Yağmurlar altında
Bir kadın üşür
Sanki gökten zembile düşmüş gibi!
Sokaklar tenha
Kapılar kapalı
Koca şehir üşümüş olmalı

Puslu, sisli ay aydınlığı ile
Çevik, atılgan güneş aydınlığın
Zıtlığında duran hayat…
Bu ne biçim hayat?
Leylekler getirmiş olsa da
Bir kadın, intihar beşiğinde
Ne anlatabilir ki?

Darağacında bir kadın
Tutuklu tümceler içinde
Antiyasa! Töre olmalı
Veya töre egemen bir dünyada
Modernlik kör bilinçaltı!
Sürgit…
Doludizgin avcıların hegemonyasından
Ölüm soğuk ve ölüler sessiz!
Vicdan suskun
Bağıranlar kayıp
Kalabalık kaçar gibi
Bir fırtına uğuldar, gider


Apansız bir fırtına eser
Süpürür, önüne kattığı
Günahsızcalar alıp uçuruma
Götürür…

Bir kadın düşer
Gökten bir yıldız düşmüşçesine
Kayıp gider

Ağız dolusu gülmek ile
Sıcak gözyaşın sıcak akıntısı
Arasında duran hayat
Bu ne biçim hayat?
Bir kadın vurulur
Allah yaratmış olsa da…

Yıldızlar altında
son bir kez cennetsel bakarken
Mavi boyalı düşler içinde...
Gerçeğe uyanmak bazen
Bir şarapnel parçasının sızılığıdır

Ve gökyüzü kişner
Kul-eylemeli tok/atlarından.
Erk, yaptırım bir yalan
Ve suçu bağışlanamaz
Ferman yazanın…


Ölüm sandık/ğı Şiirlerimden/200GÜÇ
DEMAN RONAHİ YAY