11
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1246
Okunma
Bir taşın karnına gömdüm seni, sorularımla birlikte
Sonra denize fırlattım.
Şu gel- gitler olmasa…oluyor işte!
Yağmur bekliyorum gizliden; rüzgar, fırtına, kar…
Hatta doğal afet.
Çatlasın dünyanın kabuğu, çatlasın taş!
Pişmanlığımı öldürsün tanıdık bir el
Değil mi ki gömdüğüm kendi yüreğim
Değil mi ki içime sızan kalleş bir keder!
Yeter mi dedim ben şimdi şiir yazarken
Açtım mı küf tutmuş sandığımın kilidini?
Kahretsin kelimesi yakışmıyor dilime
Islah edilmek istiyorum, bilmiyorlar
suskunluğum jilet, konuşmuşluğum kağıt kesiği
Ki emzik verilmezmiş ağlamayan bebeğe.
İş başa düşüyor anlayacağın
-hep olduğu gibi-
Başım kalabalık, kalbim ’’ıssız adam’’
Sus yine!
Sesin çok ağrıtıyor.
5.0
100% (19)