-1-

Ham sarmaşıklar sarmıştı başımı
Sırnaşık hüzünler büyütüyordum saçımın her telinde sensiz
Çiçek açıyorduk bazı bazı mora çalan
Sonra döküyorduk toprağa.
Yağmur misali yağıyordu hüznümüz
Yukarıdan aşağıya…


Ve ayaklarıma bakıyordum seni düşünüp
İktidarsızlığı hep kararsızlığımdan-dı
Olduğum yerde duruyordum işte
Olduğun yere uzaktı(m)
Ki mesafeler öldürücü olabilirmiş bazen
Öldüğün(m)de anladım.
Çok şeyi de
Ölünce…



-2-


Birkaç canım daha varmış belli ki
Dirildim hayata.
Doğum sancıları çektim kendimi doğurmak için
Ve al istedim yere düşen cenini
Al ve sar bağrına.
D u r d u n
Ellerin kararsız…


Kızmadım ki!
Ayaklarıma benziyordu ellerin.
Kaderimiz, birbirine benziyordu.
Su gibi akamadık vesselam
Durağan bir taşa çarptı düşlerimiz, d a ğ ı l d ı
Dağ dağa kavuşmazmış dünyada –tecrübeyle anladık-
içimden sayıkladım gizlice:
Keşke d e n i z olsaydık.
Keşke d e n i z olsaydık.
Keşke d e n i z olsaydık.