Tüm saatleri doldurmuş koynuna
Bir mola vermiş kendince hayat oyununa
Heyhat uğraşma bırak her şeyi oluruna
İt ürür kervan yürür
Bu devran böyle gelmiş böyle gider
Assan da tüm takvimleri boynuna
Durdursan zamanı kimin umurunda
Yapmaktan vazgeç artık geçmişe gezi
Geçmiş geçmişte kalmalı
Adı üstünde mazi
Elinde küflü ekmek
Ha babam ye
De babam de
Hem karnın ağrıyacak
Hem çenen
Belli işte ömür sermayen
Heyhat demeden kalk doğrul düştüğün yerden
Al ilk taş benden
Yüzünde kaç çizgi var vazgeç saymaktan
Kır aynaları bıkmadın mı karamsar yüzüne bakmaktan
Târumar ettin kendini târumar
Yüreğin har
Kendi kalıbın kendine dar
Seviniyormusun böyle kalınca nâçar
Unutma zamanla insan kendinden de kaçar
Eeeee nedir bunun sonu
Tüm bu girdap nereye kadar
Çıkar koynundan tik tak tik tak işlesin an lar
Zamanın geçmesini bekleyenlere haksızlık
Esir etme takvimleri
Bir bir koparılsın yapraklar
Ağlama değmez hayat bu gözyaşlarına
Aklar düşmüş bak şakaklarına
Döğünmek değil
Öğünmek lazım aslında
Yürek şimdi düşünme faslında
At gözlüğünü çıkarıp ara sıra
Bir baksak aslımıza
Acaba kaç gün daha oturacağız ömür hasırımıza
Aslında çok ama çok büyük değer/iz
İnsanız yaaa
Bir dönüp baksak mâna deryasından içeri
İnan bak say say bitmez
Bize verilen nimetler
Kendi boyumuzu kat kat aşar
Unutma ki insan kendine biçtigi kıymet kadar
Ya saltanat
Ya batak/ta yaşar...