şimdi bir rüzgar eser
dağıtır yakamozları
ardından sarı yapraklar da gider usulca
adı çıkar martıların
kuşlar da gider
falezlerde yem bekleyen kediler de
bükerler boyunlarını
bakmazlar dilsiz sokaklara
gölgelerindeki sığınaklara giderler
beklemezler Feraye’yi
yemci Bahtiyar’ı
balıkçı Hasan’ı
sabah çöpçülerini hiç beklemezler
kalmazlar yarına
kuşlar katar katar
kediler sıra sıra
giderler
ille de giderler
rumuzsuz bir mevsim olur sonbahar
ne ispinoz kuşları öter gece yarısı
ne de kayıkta balık olur ekmek arası
yenilmiş bir şehir kalır içimde
rüzgârı emzirir Kaleiçi
bıçaklar hükmetmez hüzne
sen gidersin gelirsin
mevsimler evrilir
ıslanır kirpiklerim
tenim ayva sarısı
ince ince sızlar da
daim kalır
nah şuramda gönül yarası
kalır
mutlaka kalır
dalgalansam Akdeniz olur
haykırsam başı dumanlı Toroslar
vefasız bir türkü duyulur
saçlarım köpüklü bir Alara
gözlerim yağmurlu bir Antalya olur


kimi zaman olur ki
yollar da tükenir ırmaklar da
kanayan bir yarada gönül üzgünü bir belki kalır













01.12.12/Antalya
Sıtkı ÖZKAYA