Anlamak için, önce anlaşılmak gerekiyormuş bu hayatta.
Sevmek için, sevilmek..
İnsan sevilmeden sevemiyormuş başkalarını,
Ve anlayamıyormuş kimse, anlaşılmadan..

Önce düşünüp, sonra konuşmak gerekiyormuş mesela.
’’Ayrılmak istiyorum’’ demeden önce,
Bir meleği nasıl öldürdüğünü bilmek gerekiyormuş..
Yoksa dayanılmıyormuş bu hayata.

Sürekli yanlışlar yaparak,
Yaşanılmazmış,
Bu hayat.
Zamanla anlaşılıyormuş..

Zehirlenmemek için, zehirlemek gerekiyormuş bir de.
Yada sorunu kökünden halletmek..
İnsanlara kötülük yapmadan önce,
Ucunun nereye varacağını düşünmek gerekirmiş birde.

Geç öğreniliyormuş ama,
Öğreniliyormuş işte..
Nasıl daynılacağını da,
Nasıl yaşanılacağını da,
Öğretiyormuş bu hayat.
Tecrübelerle..

Yaşamın gereksinimidir,her geçen gün insana yeni bir şey daha kazandırıyor...Dürüstlüğün simgesinde hayatı bulmak bir şansdır.Anlamlı bir şiir okudum kutlarım...Sevgi ve selamlarımla...