Beklemek tüketici.
Beklemek yorucu.
Beklemek çok yorucu.
Ve ben seni hala bekliyorum.

Gitmen değil, ona gitmen acıtıyor canımı.
Seni sevdiğimden değil,
Sana alıştığımdan istiyorum ellerini.
Bugün de ondasın,
Nasıl sarılıyor mu bari, benim gibi?

Giderken sarıldığım gibi,
Sarılabiliyor mu sana ?
Benden güzeldir belki.
Peki ya benim gibi sevebiliyor mu ?

Bugün de yalnızım.
Bugün de hiç tanımadığım insanlara umutla baktım.
Deliriyor muyum bilmiyorum ama,
Sanki herkes senden bir haber getirecekmiş gibi ümitleniyorum.
Bekleyip duruyorum.
Galiba ben seni hala, seviyorum..

Her gece ağlayabilecek kadar seviyorum.
Karşında ağlayabilecek kadar seviyorum.
Kendimi unutabilcek kadar seviyorum.
Ben seni, kimseyi sevmediğim gibi seviyorum.

Bana unut diyorsun.
Aslında bir sen değil..herkes unut diyor.
Peki tamam.
Unutacağım seni.

Bir annenin evladını unutması gibi..
İnan seni, annen kadar unutabilirim.
Annene sor bakıyım,
Beni kaç gün unutabilirsin diye.
Çünkü ben seni,
O kadar unutabilirim.