1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1881
Okunma
Bugün günlerden ’hiç.’
Yarın hiçlik çoğalacak.
Belki yakın zamanda, belki uzak.
Ama bir gün gelecek hiçlik, beni bulacak.
Ben bu şehri hiç sevmiyorum.
Ya anılarım acıtıyor canımı,
Ya da insanlar.
Belki garip gelecek ama,
Ben artık kaybolmak istiyorum.
Yok olmak, kaybolmak istiyorum çünkü,
Aşkı bedende tükettiler.
Yazılanlar bu şiirler de olmasa,
Aşkta direnemeyecek zaten.
Umutsuzum evet.
Hep umutsuzum ve hepte umutsuz olacağım.
Ama işte tüm bu umutsuzluklarıma rağmen,
İçimde bir yerlerde her şeyin düzeliceğine inanıyorum.
Bunu yapmam gerektiğini bana,
Her geceyi güneşle nihayetlendiren Rabbim öğretti..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz