Sevgiye hasret benliğim, ilgiye muhtaç yüreğim,
Sensizliğin gölgesinde nefes alırken canımın içi ben,
Ve dalarken gözlerim ufuklara,
Derin bir ’oh’ çekerken göğsünün sıcaklığında,
Ferahlatıyorum artık tüm sevgimi ve benliğimi.

Yapabileceğim başka hiçbir şeyin olmadığının farkındalığı içinde,
Ve biraz da kızgınlıkla,
Ferahlatıyorum içimi..

Seni sevdiğini inkar etmiyor artık asi gönlüm.
Zaten bıraktım bende artık,
Çırpınsın dursun kendi kendine..
Hem biliyorum ben,
Çaresi yok artık, çaresizliğin..

Bu yüzden de diyorum ki birtanem ;
Ben alıştım sensizliğe.
Geri gelmeyeceğini bilerek yaşamaya alıştım..
Hadi bakalım, şimdi sıra sende.
Şimdi, senin bensizliğe alışma vaktin geldi..

Özlemler ve istemlerin denizinde hoş bir seda ile sevenin sevilenine bir çağrışımıydı kutlarım,sevgi ve selamlarımla...

Varlığı bile yaşamaya değer,
Ruhunda huzur kalbimde sevgin varsa eğer..
Tebrik ederim.