ben kendime az
ölüme fazlayım
kendimdeki kendime eksikliğim
sendeki fazlalaşan gökyüzü
herşey herşey değildir bunu anladım
yolun başında olmak tad kırıklığıydı
hiçbirşeyi bilememek aşkı bile
bendeki duyarlık imkansızlığın varlığı
saksıda büyüttüğün umutsuzluğunun sıyrılıp yaprakların arasından
bulması bulutların yardımıyla güneşi
ama kendine az
imkansızla mümkün
başkasına fazla

yüzüm gözüm
ayrılık ve ölüm artığı
ağlarına takılmışım bu şirin yaşamın
yansız kalamam aşka

payıma aşkalardan kalan
ayrılıklar düştü
kırıtsa da mutluluk arada sırada
savunmasız kışlarına karmaşıklığımın
tutuk tutuk içkin içkin
sarhoş nağmeli zor yalnızlık ıslanmışlığında
kargacık burgacık ölmek yakışmaz bir şaire
tüterken dumanları bir evin göz göz içindeki akşam sularında
sızılı bir albüm burukluğunda içerikli kırışık

adımlarım bas akordiyon sensizliğe yürürken
duygularım atonal kör sağır sevişmemeksiz solo bir çoğulluktur aşk
sendeki güzelliği bilmesem de benim bıraktığımı





kağan işçen...