1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
747
Okunma
Bizler aşk diye gözlerimizi sevdiğimize akıtmayı bilirdik
Bir resmini kaptık mı doğru defter arasına korduk
Sevginin vermek olduğunu düşünürdük sürekli
Belki annelerimiz babalarımız sevgisini hiç göstermediler diye
Saçlarımız ağlardı geceleri
Bir dokunuş dilenirdi onlardan
Elleri gelmeyince gözlerinden dilenciliğe başlardık
Biz sevgiyi vermek olduğunu düşünürdük
Köşe başlarıydı sevgimizi yaşadığımız yerler
Bir bakış kopardık mı doğru eve kaçardık
Bizlerin aşkı koparılmak üzerine kuruluydu
İçimizde ne varsa
Yanardık içimizin ateşinden dünya yanacak diye korkacak kadar
Bizler aşkın yassak olduğu yılarda yaşadık
Kalbimizi zincire bağladık
Aşk için çekiştirdikçe
Kanadık
Bizler yaşamadık
Cevap Yaz