...

acıyı ipliksiz tenime dikip gideceğim
iğne izleriyle bırakıp tüm bu şehri
tüm paslı yapraklarını paslı çivilerle çakacağım belki de caddelere
her solan son kasımpatıdan umut koklamaktansa
satacağım her şeyin anasını serkeş şarkılarla


neşter yarasına inat testere sancısında izler bırakacağım
anılara acımadan, içimdeki derin sızıyla terk edeceğim bu kenti
yosma gecelerin bakire kalmış yalnızlığını asacağım göğe
leş kokulu aşkların ölülerini kendi kuzgunlarına bırakarak
yanıma aldığım tüm ama tüm mektupları yakacağım umursamadan


devrik kelimelerimi zulamda saklayarak
yağmurlara inat kan akıtacak kim bilir bir bulut
kendi gölgesini içine saklayan kararan sokaklarda
pencerelerin asi perdeleri dışarıya savrulacak
ıslanan bir şehrin gövdesine derin sessizlikler çökerken


sonbaharın sonrası yok işte dalından düşen yaprak için
ya da sarı rengin kendi kendine anlamı
sarıya boyanmışsa hasret derindeki koyusuyla duvarlara
yakarak mektupları terk etmek en güzeli eskileri


katre-i matem gibi üryan rüyalara gelişlerini saymasaydım
bu kadar belki de sayıklamazdım bu kadar
üşürken ve de terlerken
lale kokusu bir zamanda yas tutarken her şey



içim gülümsemezdi odam yanarken katrelerle dışarıda yağan yağmura
lale özlemi bir mevsim kahır gömleğini üstüne çekerken
şart değilmiş çilehaneye girmek
sökük kalmış yamalı aşkların kapanırken dizleri toprağa


kutsal bildiğim tüm değerleri yitirip
yanan çınar ağacını izlemek
taşları derinden kazırken aşka bırakmak her şeyi
tüm pencereleri bir gece kırıp üşümekti
titrek yıldız alevlerine bakmaktan usandım artık


ya gitmeliyim tüm mevsimlerden
ya yakmalı son kalan tüm nevresimlere sinmiş kokuları
üstüne ateşten gömlekler giyip gitmeliyim en güzeli
açık yaralı bir yanıma irin çökmeden öncesi
kabuslar düşlerimi çürütmeden...


uykusuz kalan gözlere sarılarak bavulsuz gidilmeli
sevmelerin inançları bitmeden kolay olanla
kolonya döküp,koklayıp son kez gitmek terminallerde
Islak bırakıp okunmuş tüm şiirlerin isyanını


Sarıp bir sigara dumanındaki hasreti
Ciğerlerimden çıkarmalıyım
Dudakta duman şehirde gizli bir sis
Hisler hep karıştı işte bu şehrin üstündeki eski bulutlara…

Lan keşke bu kadar çırılçıplak sevmeseydim seni
Öperken ıslanmasaydı dudaklarım
Ne bu şehre gönül verirdim ne de aşk için kapımı açardım
İşte sen zamansız geldin ben öyle gideceğim şimdi
Kalan hatıralarımı serkeşlikle birleştirip gidiyorum
Kokun yanında şehir koynumda yanan mektuplar yollarda….

Külümüzle…terimizle..eski sevmelerimizle…
Öpmüştük işte ayrılırken ağladık bir terminalde birlikte..
Tek sigaralık bir içimlik duman hep içimizde saklı kalırken
A Y R I L D I K
S E V E R E K...