YANAR DAĞ AĞZI

Ahşap yüzlü evlerin dardı çatıları
Kerpiç kokuları sinerken yanaklarına o çocukların
Masum sevmeler yapıştırdılar sakızlarıyla sokaklara
Mum satan bakkalların önünde kaldı hep anılar


Hiç müzik kutusu olmayan kız çocukları severken kırmızı etekleri
Karanfil kadar güzeldi o beyaz papatyalar
El sürülmemiş toprakların otlarını tararken rüzgar
Arap atların toynaklarında kaldı eskilerin izleri
Düne kadar coşarken koşan bir zaman ki çocukluk
Martılar ne kadarda sustu içine atarken çığlığını



Katreler yağdı ardından alevler Pompey gibi yanardağ ağzında
Sis çökerken nefeslere
Şehirleri terk etmeyenlerin külleri kaldı onlarla
Bir birine sarılırken küller
Kalıntılardan okundu eski sevmeler
Giderken terk edenler anılmadılar
Kusarken dağlar derinden lavları



Sevmelerin gerisinde kendini külünden yaratanlar kaldı
Asitli bir yağmur yürek ülkesine sağanaklarla yağarken
Aşkların ülkesi hep cehennemlerde yandı yürek volkanında
İblis ateş çaktı lav gibi tenlerin terindeki patlamaya