Bir vapurdayım,
Yanlızlığa doğru çoktan yol aldım.
Kimsenin duymadığı,
Çığlıklar arasında kayboluyor hıçkırıklarım.

Kaç yalnızlığı terk etim böyle,
Kaç kez farklı limanlardan bindim bu vapura,
Sayamadım sayamıyorum kimseye kalamıyorum.
Denize bırakıyorum gözlerimin maviliğini,
Gülüşünü anlatıyor bana gökyüzünün her tonu,
Kimsenin duymadığı.

Çığlıklar arasında kayboluyor hıçkırıklarım.
Ardından martı yağmuru başlıyor vapura doğru,
Yine gözlerimin kurak tarlaları sulanmaya başladı.
Ve hangi mahsulü biçeceğimden emin martılar.
Martılar sessiz çığlıklarıma ses oluyor yol boyu.

Sonra yalnızlık korkusu içinde bir adam,
Sessiz çığlıklar arasında ağlıyor vapurda,
Kimsesizliğin kucağında ,
Yönünü bilmeyen bir gemi,
Ne ektiğini bilip ne alacağını bilen bir adam ,
İkisi de birbirinden perişan,
Korkudan ihtiyarlar mı kırk yaşında bir adam..