7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3541
Okunma
Bir ev ki,beli bükülmüş zamandan.
Bu,çamur sivalı ev,benim evim.
Su akıyor iplik iplik tavandan.
Bu,dünü boyalı ev,benim evim.
Üzeri toprak,dökülür,toz,saman.
Süpür odayı,temizle durmadan .
Ne âlâ,güneşi gördünse bir an.
Bu ,çile yuvalı ev,benim evim.
Üste kedi yürürse ,kulak sezer .
Gâh oturur konu-komşu , gâh gezer.
Çobanı sabah akşam alaf dizer.
Bu, derdi cıvalı ev , benim evim.
Demek çilem burda ,böyle dolacak.
En güzel yıllarım,viran olacak.
Çök başıma,sebep var mı kalacak ?
Ey hicran döşeli ev,benim evim.
20.10.1979 Şenkaya