Bir gizemli alemde,alem hicran içinde.
O nadide beden ki,beden buhran içinde.
Sırtında, yıllardır bir yük,
Taşınan yük,ondan büyük.

Ne acılarla pişmiş, iz bırakmış her kahır.
Tevekkülle işlenmiş, nakış nakış bir sabır.
Sırlarla bezeli izler,
Neler söyler,neler gizler?

Lokmanın sonu mola,dua yüklü her mola
Bu dua ne âlâ, ne büyük,çıkmadan yola.
Ah o gözler,ah o gözler,
Kimi bekler, kimi özler

O bakış,bir bakış ki,yüreklerde bin yakış
Hangi alemden geliş, hangi aleme akış
Dudaklarda donan sözler,
Hece hece, sunan gözler

Bir sır aleminin, sıyrılmış gibi perdesi,
Işıldayan çehrede, açıldı gül destesi.
Belki, özlenen sevgili.
Yolu, gözlenen sevgili.

Bu,beklenen tezahür,doğum sancısı misal.
Kimler geldi, kimler geçti, bitiverdi ikbal.
Kimine açık bir geçit,
Kimine gelmemiş vakit.

Kapanır tüm kapılar, tamam olunca soluk.
Acılar girdabında, boşluğu yırtar çığlık.
Anam,ah anam,söz anam,
İçimde yara,köz anam.

Kim bilir, hangi vakit, süre olunca tamam,
Elbet sürgün verecek,toprağa düşen tohum.
Anam, anam, her söz anam,
İçimde yara,köz anam.

7,01,2006
Yusuf ATALAR