Eskiler “Dışının görünüşü içinin aynası” derlerdi
İçimiz dışımıza inat
Ne özümüz öz, ne sözümüz söz’ artık

Gel Ustam gel
İki demli çay ile kafaları bulalım
Şu zamane ziyanı az biraz konuşalım
...
Dinle be Ustam;
Eskiler gibi namus bellenip, durulmuyor söz de
Şimdilerde ağzın laf yapması gözde
Artık ’Ne idim, ne oldum’ delisi olduk
Kültür erozyonuyla asimilasyona uğradık
Küçük bilge oldu, büyüğe danışmıyor
Baş susmuş, ayaklar konuşuyor
Artık böyle dönüyor çarklar
Derler ya;
Aslanlar hizmetkâr olmuş
Saraylıdır, çakallar

Ah Ustam!...
Delikli demir icat oldu
Mertlik bozuldu diye yıkıldı koç Köroğlu
Demode mertlik artık Ustam
Revaçta namertlik
Kulaklar küpeli
Can çekişmekte erkeklik

Aşkları desen, yerle yeksan
artık sanal alemde yaşanıyor
Akşam Leyla’yım diyen, sabahtan boşanıyor
Bu devirde vicdanlarda darda be Ustam
Rıza’i bari gözetilmiyor, akıllar firarda
Merhametten eser yok, yetime acınmıyor
Kalpler suskun
Sanki batarya çalışıyor

İşte Ustam...
Bir dert daha var ki
Çözülmez, çaresiz sanki
Örtünen örtünmeyene dil uzatıyor
Örtünmeyen örtünene yobaz diyor
Empatiden eser yok
Ne görgü kaldı, ne müsamaha
Bilinmez mi yürektir, manevi nazargâh
Yine işimiz kaldı ALLAH’a…









Ah Ustam ah!
Erkek patentli bir pantolonumuz vardı
Onu bile sıyırıp kadınlar aldı
Bir zamanların mukaddes tek varlığı kadındı
Şimdilerde kimsenin buna da saygısı kalmadı
Teşhir oldu, namus kavramı yerlerde
Adı cesarettir artık, erotik sahnelerde
İffetsizlik iffeti de aldı be Ustam
İffet artık
İffet Teyze’nin kafa kağıdında kaldı

Bak Ustam...
Ruhlar bile uyuşmuş, maneviyat hasta
Maddiyat doktor olmuş gün doğmuş puşta
Kuzunun yarasını sarar olmuş kurtlar
Komünistler bile yürür iken ardından (Roger Grady)
Hadisler unutuldu
Yorumlanır oldu ayetler

Aman ha Ustam!
“Boşboğazı cehenneme atmışlar, odunlar yaş diye bağırmış”
Benimkisi o hesap
Sakın ola duymasın malum çevreler
Bu kervandan bilsinler ki
Yoksa “Gericidir” der, tek lokmada yerler

Gördün ya Ustam, halimiz hepten harap!
Usta olan sensin
bir çare bulursun elbet
Yoksa kazı kazana döndü
Kalmadı yüz de ak
Huzurda hesap verecek yüz de kalmadı bak

Duydun be Ustam, duydun halimizi
Mehti’de inatta
Şimdi kim kurtaracak bizi!!!



Şükrü Aktaş