23 Eylül 2012 tarihinde 12 yıl çektiği acılarla 23 yaşında aramızdan ayrılan
biricik kızıma




Turnalardan aldım dört teleği
Seni bizden aldı ölüm meleği
Yaşayamadın dünya da feleği
Bu bir kader bilelim o gerçeği

Kurtuluşu yok giysen de yeleği
Faydası yok kapıda ölüm meleği
İyileştirmedi seni Zakkum çiçeği
Turnalardan aldım dört teleği

Mutlu gün gülümsediğin gündü
Acıların defterinde günlüğündü
Her sabah yürümek umudundu
Ölüm sana acı veren korkundu

Turnalardan aldım dört teleği
Evimin gülü gönlümün meleği
Acılar çıralar gibi yakar yüreği
Zehir oldu bize gönüller çiçeği

Ard arda günler geçiyor aradan
Aldı yanına seni bizleri yaradan
Hayatın baharında tat almadan
Ayrılıverdin ansız fani dünyadan

Dün vardın bu gün yoksun artık
Onca yıl acılara dayandın şaştık
23 Eylülün pazarında helâlaştık
Gözünden süzülenle vedalaştık

Fani dünyada kalan anıların
Çekmecelerinde eşyaların
Giyemediğin ayakkabıların
Hasretine yetti fotoğrafların

Bize hep acı veriyor kolyen
Ne de güzel yakışırdı küpen
En çok seni severdi deden
Evlenemeden ayrıldın bizden

O gece mi çıkacaktın yabansı ellere
Turnalar alırlardı elbette teleklere
Bilseydim teslim ederdim meleklere
Gözyaşlarımız karıştı durgun sellere

Acıların her duamda dudaklarımda
Çektiklerini hissederim yaralarımda
Yüreğimiz yangına döndü dünyada
Buluşuruz belki cennet sokaklarında


Zekeriya ÇAVUŞ
Teaching Assistant Researcher, Writer
[email protected]
Düzce 08.11.2012 – 21.06