Dedem dedesinden almış emanetini
Babamda dedemden almış vasiyetini
Babamda bizlere bıraktı dünya servetini
Gün gelecek devrederim sana mülkiyetini
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Dünya fani yaşatan can durmaz bedende
Gün gelince sessizce göçerim elbet bende
Ne malın kalır ne de mülk yel eser ellerinde
Kader demekle çalışmazsan olmaz cebinde
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Bir savaş içindeyim ben dünya derdinde
Fazlasından yok ise suçluyu ara kendinde
Tamahlığın olmasın dünya malına cehlinde
Bir şey alman mümkün değil son nefesinde
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Gel gör ki iliğime işlenmiş acımsı cefalar
Atandan kalan malla sakın sürme sefalar
Vicdanım kaldırır mı bilmem titrer azalar
Fayda etmiyor boşunadır artık bu naralar
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Döner durur günler aylar nice mevsimler
Yok olacak elzem olan o kudretli nesiller
Selde yelde elde kalmaz hükümran isimler
Ruhum darda küpeleşsin kulağına bu sözler
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Medet umduğun dünya malik viranelere
Vaktini tarumar etme sahipsen hazinelere
Ömür biçildiği gibidir yol vermez gençlere
Harmansızsa ekinin kalırsın muhtaç ellere
Atalardan emanetin var bende çocuğum

Zekeriya Çavuş
Teaching Assistant Researcher, Writer
zekeriyacavus81@
Düzce 04.04.2013 – 23.30