29
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
1991
Okunma

ÖMÜRDEN Ç/ALANIM
//Güneşim olamıyorsan, gölge etme sineme//
Geç kalmışlığıma kızıyor
Hırsla koparıyorum esaret mührünü
Günü geçmiş sancılarımdan
Çekip alıyorum
Kimselere diyemediğim ’sen’li düşüncelerimi
Azat ediyorum gönül çelenimi
Özgürüm
Dişi kartal zerafetiyle süzülerek
Kanat çırpabilirim sonsuz maviliklere
Dön bak-kırılmadı kanatlarım-
Firâri düşüncelerim sırıtıyor
Devr-i âlem yapıyor aklımın kıyısında
Sınır ihlâli yapıyor arsızca
Düşüyorken boşluğuna
Penceremdeki saksılara ektiğin
Melissaların kokusu yetişiyor -imdadıma-
Uyanıyorum gaflet uykusundan
Kaçmak için gittiğim her mekâna
Benden önce varıyor hasretin
Dudak kıvrımlarına gizlediğim gizemli adınla
Kabul edilmeyen duam oluyorsun her gün
Günâha bulaşmamışken -elim yüzüm-
Gelmişine geçmişine diyerek bu sevdanın
Ezberini bozuyor dilim
Kış gelmeden yüreğime kar yağdıran
Acıyı giriftâr eyleyip ömürden ç/alanım
Bilir misin
Bir kadın nasıl büyük ölür
Bir bakışınla yok edebilirsin
Bir telefonla dağıtabilirsin meselâ
Anlamsız kavgalarla üstüne gider
Vefasızlığınla vurur-suçu da ona yüklersin-
Susar konuşmaz kadın
Ama öyle büyük olur ki yüreğinin yangını
Ateş olup içine düşünce anlarsın
Ayrılığın ne yaman şey olduğunu
Gönül yarasının neden kapanmadığını
Son vuruşlar son dokunuşlar
Yüreğimden yüreğine bırakılan son mektup
Çok doluyum
Dokunursan vurduğun yerden y/akarım
DENİZ_DERYA35
5.0
100% (28)