Sana seslenmediğimi söylüyor
Susuyorsun.
Sesimsin diyorum
Anlamıyorsun.


Sen susunca;
İhtimaller ve ihtilaller arasında kalıyor aklım
Varsayımlarımın sırtını sıvazlıyorum önce
Sonra sırayla vuruyorum.


Ölüm nasıl da yakışıyor şüpheye!
Bir ritüellik devrimlerin kahramanıyım
Tüm seri katiller kardeşim
Tüm cesetler organik gübre.


Bir çiftçiden daha iyi kim bilebilir
Ölümün toprağa kattığı canı?
(genlerime borçluyum.
Siz bilmezsiniz toprakla yakınlığımı!)


Beslenip yeşeriyorum her katledişimde
-içimde masum bir cani var
Oldurup öldüren-
İçimde,
Senden uzak tutmaya çalıştığım
Korkak bir çocuk var
Parmaklarını yiyen.


Dolacağı bir nehir yatağı yoksa
yağmur olmamalıymış su.
varacağı bir deniz yoksa çağlamamalı.
Taşkın olup çığlığını kesecekse bir ağzın...
Olmaz, olmaz işte..!


(antrparantez)
sessizlik hayır değil demiştin.
-hep demediklerini merak ediyorum-


Kısacası sevdiceğim;
Bazen çok yorucudur kendin olmak
Terk edemediğin huzursuzluk gölgen olup düşer peşine
Işık illaki bir yerden sızar.
İki kişilik yaşadığın ömrüne
Dar gelir bedenin,ruhun çatlar.
Yine de en güzel böyle sevilir bir insan:

Tutkulu
Ağrılı
Sancılı
....


Tanı!
Ve kaybetme.