Şimdi...
Bir fon çalıyor kırık
Bir kasetçalarımdan,
Yalnızlızlığımla
Sessizlik...
Sessizlik
Çökmüş bedenime
Bir de dillerim sessiz.
Kendim ise
Hala doğmamış gibi
Yaşamamış gibiyim.
Bakma ki yazıyorum
Bu şiiri, bu dizeleri!

Susmuyor içimdeki ses
Dışarda ise hırçın bir fırtına
Var...
Dinmiyor aksi, sedası
O sessizliğin.
Dışına çıkmak istiyorum
Yalnızlıklarımın.
Varım diyebilmek,
Bu çemberi,
Bu zinciri kırabilmak için
Çok zaman geçiyor
Bu hayal aynaların içinde
Biraz da kendimden...

Düşlerin ötesinde
Mor dağın eteklerinde
Bir masal... yok değil
Bir şiir yazasım geliyor
Sessizlğin kanatlarından
Kuşları uçurdum
Yaylalara
Kırlara
Bir de adının
Geçtiği gölgelerime
Karışan gölgelerine...

Sanma ki yaşıyorum
Yaşasam da hislerimle...
Az önce bitmişti
Fon müziğim
Ama sessizlik hala içimde.

Bir gölge...
Düşse gözlerime.

ZORGÜN DEVRİM

19/ KASIM/ 2007