8
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1338
Okunma

Gülnur Ateşoğlu
Ben şimdi ölüyor muyum anne ?
Geri sayıyor içimde,doğmamış bir çocuk
Hızla.
Nerden öğrenmiş nerden bilmiş?
Okumasız yazmasız üstelik.
Gözleri çapak
Yarı aralık
Yarı görüyorum aralıktan.
Öpsem açar mı kapaklarından?
Tükürük dudaklarımın kenarı.
O doğarsa olaki
Söylesene
Ben ölür müyüm anne ?
Birlikte yaşamanın hiç mi yok ihtimali
Tüm ihtilallerime karşı.
Hayalmiş bütün gerçekler
Gerçek oluncada hayal oldular.
Hep gittiler
Birer ikişer.
Saymaya tenezzül etmiyorum artık
Vardılar yok oldular.
Duvarda asılı kalmış lacivert bir ceket
Babam gibi duruyor babam gibi kokuyor
Cebinde katlı kravatı.
En son Eminönü iskelesinde
sıkmış boğazını.
Boş kollarını omuzuma atıyorum arasıra
Domuzluğu tutuyor içimdeki çocuğun
Paronaya diyor.
Ve son buluyor
tüm ihtilallerim
İmkan ve ihtimali yok birlikte yaşamanın
Ya ben
Ya içimdeki çocuk
Şimdi söyle
Ben ölüyor muyum anne ?
5.0
100% (12)