11
Yorum
11
Beğeni
4,9
Puan
5323
Okunma

Ey hayat sevinme alt ettim diye
Anımsayarak gülümseyebildiğim çocukluğum var benim .....
Elinde uzun bir sopa kırmızı horoz şekerleri dizili
Mahalle mahalle dolaşır bağıra bağıra
Çamurdan yaparken kekleri börekleri
Soluğu evde alırdık duyunca sesini
En şirin gülümsememizle bir kaç kuruş isterdik
O çok sevdiğimiz horoz şekerini almak için
Nereden takıldı şimdi bu düşünce beynime
O kadar gerilerde kalmıştı ki bu günler
O kadar eskilerden mutluluğa
İhtiyaç duyuran neydi şimdi
Üzüp geçen acı dolu yıllar mı ?
Mahallenin küçük bakkalı gözümün önünde
Çay bardağı ile gazeteden yapılmış külaha
İşte çekirdeği de böyle alırdık o zamanlar
Ağızda erirken damağa yağı yapışan
O çok sevdiğimiz çikolatayı da unutmadım
Allah’ım ne oluyor bana ?
Hiç mi yok bu günümde mutlu bir anım?
Dolabın en ücra köşesinde beyaz bir biblo
Çok küçükken almıştı babam
Bebek şeklinde bir melek
Verirken işte bu sensin demişti gülümseyerek
O gündür gözüm gibi saklamıştım
Ama şimdi sararmış, unutmuşum onu
Biblom gibi beyazlayan saçlarım
Sırları dökülmüş aynamda beliren kırışıklarım
Bahçemde solan papatyalarım gibi
Gülüşlerim de soldu gitti
Sevgi sağanağında kaybolurken şimdi çoraklaştım
Boşuna saklama gözyaşlarını annem
Bilmiyor muyum bana moral aşılarken
Sessizce aktığını çakır gözlerinden
Sende rüyalarımda sarıp sarmala beni
Çekip giderken bu acımasız dünyada yalnız bırakırken
Hiç düşündün mü sensiz nasıl yok olacağımı?
Şimdi gelme rüyalarıma babam gelme
İhanetin hançeri sırtımda
Yılların acısı kar olmuş saçıma
Heba edilen sevgim derin çizgiler yüzümde
Sahte suretler ile af dileyenler nefretim
Bırakın ben terliklerimle horoz şekercinin peşinden koşayım
Oynamasın kimse mutluluğun ayarları ile
Bırakın da hayallerimde biraz olsun gülümseyeyim...
5.0
92% (11)
4.0
8% (1)