4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1165
Okunma
Garip bir rengi vardı yalnızlığın
Bir yakınlaşıp bir uzaklaşan
Göremiyorum nasılda,
Usulca kaynaşıyor ufuklarda
Yeni gibi, hiç bitmemiş gibi
Hep yanıbaşımda,
Dünüm, bugünüm gibi
Silinmiyor renkler yalnızlığımdan
Evet, bazen siyah...
Bazen, derin kuyular kadar siyah
Dipsiz uçurumlar kadar
Görebiliyorum,kırmızı bazen...
Kan kırmızısı,
Toprak kırmızısı,
Bir nefeste uçmuş kuşun kırmızısı
Ve bembeyaz sonra...
Köpük köpük dalgalar kadar beyaz
Genç bir kızın hayallerindeki,
Gelinlikler kadar beyaz
Huzurlu, sonsuz...
Evet, garip bir rengi vardı yalnızlığın
Bir yaklaşıp bir uzaklaştı
Şimdi bulamıyorum cevabımı
Yalnızlık mı özlem mi,
Geçmiş mi yokluk mu bu?
Zamanla yokoluş mu?
Aynadaki aksim gibi,
Yalan söylüyor sıcacık gülüşler,
Belli belirsiz öpüşler...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz