Yaşamaktı yapılması gereken, nefes almak mecburi…
Bir çarka benziyor dikenli.
Kaçmak istesen de döner durur,
En dipte bulursun kendini.


Çektiğin nefes doldurmaz ciğerlerini.
Kanamasından zevk alırsın kimi zaman.
Aldığın zevki kül eder,
Başladığın yerde soldurur gülüşlerini.


Yaşamaktı yapılması gereken, nefes almak mecburi…
Yaralarının iyileşmesinin hayaliyle,
Ayağa kalkıp savaşacak gücü bulmuşsun gibi…


Yeniden tamam hissetmeye başladığında kendini,
Bir çark, bir çark daha…
Acıtmaya devam eder,
Hatırlatır benliğini…


Yaşamaktı yapılması gereken, nefes almak mecburi…
Güzel günlerin hatırası besler,
Nefes alabilmenin ümidini.
Kulaklarında bir düşün ezgisi…


Sessizlik artırsa da derin suların kasvetini,
Uyuşturduğu bedeninde kalan bir küçük anıya tutunup,
Yüzeye çıkabilmek için harcar tüm kuvvetini.