Seni özlerken lütfen beni rahatsız etme ;

Keneler yapışır ruhumun ıslak yerlerine
çeker rutubeti
ilklerinde bir tarhana çorbası kaynar
tam senin kıvamında
yaptığın gibi
gül böreğini
ben gül alırım
sen gülersin
vapurun dağdaki küflü dumanına koşuşturan enfes ensede boza
çığlıklar arasında asetik asit
basit
çok
hemde çok

lütfen seni özlerken beni rahatsız etme


içerimde bir çocuğun kulağını emekliliği geçmiş eski bir hoca çekmekte
elimdeki neyin nefesi yok
bağlamann neşesi yok
kurumuş bağın şarabı yok
konuşmak için bir türkü yok

lütfen seni özlerken beni rahatsız etme

kollarımda ısınmış bir yastık
bakışlarımda ıslık
üç beş kişilik odalarda vurgundur açlık
karışık enlemlerde
kırışık
ve çok olunmuşluk
özgürlüklerimizi piç edip arıyoruz
hiç edip dalıyoruz
bazı bazı
belki de
keşke


lütfen
saçmalıyorum arama beni
seni özlerken beni rahatsız etme