Kanatırsın bazen ağacın Dallarını
üşütmek gerekir tekerli sandelyedeki bacakları belki
belki dostum
acıtırtım bazen sızlayan yaranı
belki
acır da
belki
kocaman bir yumruk atmak istersin
ama kıyamazsın


vedaların içinde dostum
bir çocuk çorabı kalır geriye kanlı
bir varis ağrısıdır gider yüreğindeki
çıldırdırsın
çığlıklardan çocuk yaparsın belki
bağırsın duyamazsın


şimdi ve bu hayat sana nakış işler
mavi boncuk yapar
Ahmet KAYA
Belki sadece doğum gününü o kutlar
iyimsel bir gül açar yanaklarında
hatırladığında beni
faşizme doyarsın
Suphi ile Nazlıcan ın kafasına kendin sıkarsın


üç beş gergef alırız da kurma kollarını boşaltırız dağın yamacına
bu gecede hangimiz peşmerge giyecek
hangimiz gerilla
terörist
hangimizin annesi Türktü
belki dostum bu savaş korkulu bir veda yumağı
belki çılgınca yakarış sevdaya
belki de bedavaya alınan gencecik kadın etlerini un kamyonlarında ezdirmek
belki...

küçük bir sandal yaparak kaçalım hadi buralardan
Sevdiğimiz herkesi toplayalım
herkesi bir şehirde
herkesi bir kuytuda bırakalım
herkesi bir okyanusta yıkayalım
kaçalım hadi gel
günahlarından arınarak kutsanıp kutsal suda
Kabe de Havra da Kilise de nerede istersen
inandığın birşey varsa
yılma
beni dinle kaç
inandığın birşey varsa
küllerini savur
üzülme sakın
küllerin gün gelir seni vurur. [ /kalin ]