ABLAM SAÇLIM

Canımın içinden can çıksa,
Güne ağla derim.
Gün doğsa ellerinden sana benzer...
Güne bakar Annen gözlerin.
Gül kurusun, sen kuruma .
Gün düşsün ,sen düşme.
Ablam saçlım ....

Koşmasın adımların bitmezliğe .
Türkü ol, coş ,yan.
Annen kadar sev hayatı.
Ay’a dal yıldız ol.
Kara coşar aklın,
Ve sen mavi hırçın Karadeniz yakamozu.
Sat bütün hüzünleri ve vazgeçme !
Ablam saçlım ....

Canını sarma dikenli tellere.
Kor ol, yan... ama közlenme.
Kalma o köhne şehirlerde.
Mum ol yan, güne yan ,güle yan.
Kara coşar aklın.
Ve sen mavi hırçın Karadeniz yakamozu.
Sat bütün hüzünleri ve vazgeçme !
Benim ,
’Ablam’ saçlım...



.................
Beni duyuyormusun Karadeniz ellerinde kan var !
Kan açar dalgaların hala.
Güneş doğrasa da sularını Karadeniz karasın işte.
Çernobille seviştiğinden beri,
habis bir tortusun.
metastazların dalgalarında zehirli sarmaşık
.................

.........
Karadeniz öksüz bırakan
öksüz kalacaksın
....
Bana birkaç can borcun var almazsam şerefsizim.
.........

Umut KURU