19
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
2319
Okunma
Karabasan geceme, girdi nur yüzlü bir pir.
Dedi: Otur karşıma, edelim senle kelâm.
Dedim piri eceme; dur hele, gönül kepir!
Dedi: El açıp Rabbe, verelim senle selam.
Gösterirken sol yanı, dil’im lâl, oldum sus pus.
Ey oğul; kalk abdest al, ruhla elif ol elif.
Üç günlük dünya için, şirazeden çıkmış us.
Bulursun yarana köz, zamanla hep muhtelif.
“Rabbin kim” sorgusuyla, yüreğim don ve ayaz!
Yaradan’a; peş peşe dua sıralanmışken.
Ey talihsiz kaderim, ilahi sevdayı yaz!
Rable aramızdaki, perde aralanmışken!
Ahmet Yağız ALTUNEL
11.10.2012-Seydişehir/Konya
Şiirin sahibi
Cevap Yaz