Dingin suçiçeğisin, ey kızıl saçlı kadın!
Yılların büyüttüğü öksüz yetim mi adın?
Kırıldı mı sevgiyle beni saran kanadın?
Git, gitmek istiyorsan, yalnızlık benim adım!
Geçici heves değil, bağlılığımsa kadim.

Rüzgârlar savururken, saçlarını yüzüme,
Sana vuslat yazıldı, kan akıtan gözüme.
Şahidim gökteki ay! İnanmazsan sözüme!
Git, gitmek istiyorsan, yalnızlık benim adım!
Cehenneme girsem de, sensin kız tatlı cadım.

Melekler ağlıyorken, yaksın cehennem harı.
Sorgulatmam sendeki tertemiz namus arı.
Papatya falsız gelmez gönlümün aşk baharı.
Git, gitmek istiyorsan, yalnızlık benim adım!
Sevda bir nimet ise, çok şükür odur tadım.

Sana açılan sevda kapısı rengarenk mi?
Ayak izim taşralı, yâr yârim sana denk mi?
Bu aşkı da yaşatmak, sonu olmayan cenk mi?
Git, gitmek istiyorsan, yalnızlık benim adım!
Ateş düşerken gönle, kalmasın yüzde şadım.

Hoşça kal demene de, ne hacet sevdamız hiç!
Konuşsun ardımızdan, şerefsizce bir kaç piç!
Ey güzeller güzeli, ölüm kefenimi biç.
Git, gitmek istiyorsan, yalnızlık benim adım!
Sevgiye kucak açan dünyada artık yâd’ım.




Ahmet Yağız ALTUNEL
23 Temmuz 2011-Seydişehir/Konya