yine tekinsiz bir gecenin daha sırtı sıvazlanırken
gecikmiş bir suare daha borç ödemekte
ve kahretsin
ben hâlâ kara bir gölgeyim
adının harflerine yaslanacak kadar derbeder


bilmezsin ne berbat şeydir bu
bilirsen hele
o kapının dış tokmağı
sen evde hapis
bir okşasan orada...



sana göre bitti film
bana sorsan inat!
ölürsün sanki değil mi
tamam desen bir kere de
biliyorum oradasın işte
en sondaki kucaklanan o karede!




bilirim varsın ve sağsın
bilirim sadece inatçı sol anahtarısın
olmasan bağırmaz imgeler bu kadar
olmazsan ölürdün şimdiye dek
oysa hâlâ dipdirisin
en sert şiirleri bile göğsünde yumuşatırken




gelme o zaman
koşarak keşkeli cümlelerle boğarcasına üzerime
biliyorsun mahsur kalsam da ölmüyorum bu kalede
biliyorsun ölmem antikoru gözlerinse bu zehirle
ölme sen’lerim ters tepmez miydi yoksa
olmasan yaşar mıydın şimdiye dek
ya bu yanağımdaki izler?
karşılaştır dişlerinle
al tanıyorsun işte!






sen ’öldürdüm’ sanıyorsun her defasında
ben Azra ile sohbet!


aldanıyorsun işte!..




ToprağınSesi





.