dönerken sefer yorgunu cümleler payitahta
tulum çıkarıyor yenilmişlik
yar’ına açılan kapılardan beslenir derken
şimdi bilmece hayat
kelimeler arkaik mozole
eski izlere basan ne çok düş varmış meğer

ne kabuk değiştirebiliyor insan
ne çabuk iyileşiyor
yaralar izdiham
izdiham...



oysa ıtırlı bahçelerden esiyor aroma
yaka silkerken takvim öğretileri
eğreti keşmekeşlik
bilmem kaç şiire daha tohum patlatır bu yara
kaç mavera daha düşer paya
iaşeyi en ucuzundan teminse yaşamak
neyin eksik melun!
cebinde tanrı harçlığı!..
-sabır-



sahi neydin ki sen
aciz bir kulu bunca esir eden
tanrı bile ırgalamaz bunca
ne kadar günaha kölelik etsen
bir dua bu kadar mı sağır olur Yarabbi
bir emel bu kadar mı vahim!



ama haklısın!

liyâkat lâyık olmaksa bir şeylere
ruhumun derinlerinde kim var dersin
bu güzelim şarkılar kimin için
iç yakan şiirler kime!


ama sen bana ne dersen de hakkın
ben zaten hakkımı aldım ve almaktayım!
ruhum seni ’put’ saymış tapıyor işte
tanrı kuluna belâ okur mu
okursa mutlu olur mu

oluyor işte!




ToprağınSesi






.