Sevmek... Dünyaya meydan okuyabilmekmiş şayet..
Sen yokken kalbim bir bene sığamamış...
Kabuslar döndü durdu gözlerimin pınarında
Varlığın tüm alemde sır bende...
Beni ben yapan herşey sevilende...

Aşkın bende bir umut diyarı...
Kimse sevemez seni benim kadar, bendeki sen "Hayali"...
Geri dönüşü olmayan bir yoldayım...
Bu dünyadan götür şu seni seven biçareyi...

Bilhassa aramış durmuşuz birbirimizi bunca zaman
Tesadüf değildir ki birini sevmek...
Kader mi o zaman sevmek...
Gecelerce ağlamak, soğukta bilerek titremek mi?
Yalnız başına duvarlarla konuşmak, yokluğuna isyan etmek mi?
Açılmayan kapılara açılmayacağını bile bile yüz sürmek mi..?
Ne tasadüf ne kader ben bulamadım baş harfini
Ama sonunu heceleyebiliyorum...
SENİ SEVİYORUM ...........................
............SENİ SEVİYORUM...............
........................SENİ SEVİYORUM...

M.Nazım TÜRKYILMAZ