Ben bu sokakları ayrılıkların yıldönümünde sevdim
Tarihe sıcacık bir buse gibi konan
Minaresi arşa değen
Boyun eğmeyen inancıyla ayakta duranı

Avlusuna güvercinler ışık taşıyordu gökyüzünden
Cömertçe alıyordu nura dolan ışığın sonsuzluğunu
İnanlar

İnanmak kutsaldı, yolu nereye çıkarsa çıksın
Benim inancım aşktı;
Yitirişin dönümünde
Yıllın
Dönüşü olmayan sonlar da


Umuttu benim sözcüklerimde yitirdiğim
Dilimde engereğin şivesinden bir yara
Konuştukça kanayan
Ben bu sokaklarda susmanın ihanetini gördüm

Yaşlanmaktan korkan ihtiyarlar
Güneşin altında sonbaharlar yaşarlardı
Korkarak
Oysa yaşamak cesaret işiydi korkunç bir fikir gibi
Ben insanları büyük bir cesaretle sevdim

Karanlıktan korkardı onlar!
Çünkü çalmışlardı, karanlıkta yaşayanların ışığını
Onlarda biliyordu, hiçbir şeyin sonsuz olmadığını
Çalamadılar karanlıkta yaşayanların cesaretini, inadını
Onlar ki çalıntı bir nurla semaya yükselecekler
Yükseldikçe alçalan başı bozuk onursuz ağlama duvarları gibi


Her şeyden bir şeydi
Her şeyim ne çabuk eskidi
Ben seni bu sokakların kaldırım taşlarını ezerken sevdim
Güneşten payına düşen yüzündeki gülüşlerin
Yüreğime sapladın Azrailli boş çevirdim.


İnkâra geldi bütün yaşananlar
Unuttum sefaletimi
Kırmadım cesaretimi
Karanlık bir gece gibi bekledim
Sinsi değildim
Erittim tenimi tenin olmadan teninde
Sokak başlarında kırılgan ağıtlar yaktım
Sen yoktun…


İnançların ötesinde bir şeydi bu sokaklar
Kaldırım taşları arasında inadına filizlenen
Bir çiçek gibi
Avuçlayıp tuzu yarama basarcasına
İnadına yaşlandım bu sokaklarda
Bahtiyar olmadım hokkabazların saltanatında
Bütün iç çekişler gibi masum
En az senin kadar tedirgindim.

Ben sana sonsuz sevgimi sınırsız limitini bağış ettim
Ne karanlıktan korktum nede ağlama duvarına sığındım
Sevdim bütün korkuları korkutarak
Boğazımda kör düğüm ardında bakarken
Geri dön diyecek kadar alçalmadım
Ardında sırılsıklam kaldırım taşlarıydı bu sokakların
Kaldırım taşlarına yaslanıp düşledim dönüşünü
Aydınlık güzel günleri peşinde sürükleyerek
Sen kuşlardan önce gel
Sokak lambasının altında
Payına düşen çığlıkların katili olmadan…
Kazım DEMİR 06.06.2012