sağıyorum yaşamın sütünü
ekşimiş



isteklerimi büküversem diyorum
şöyle kalınca bir sicim yapıp
bir çukura bıraksam
içim boşalsa




kırmızı buğday başaklarının kokusu...
dağa sıkışmış çuhaçiçeği renginde bir bulut


içim daralıyor


bir çizgiden ibaretim


imge süzgecinde
huzursuz tortular
bilge olmadan eyleme dalan
dişsiz bir ömür


dirilen kemiklerin günü
yüzleşmeye gücüm yok




"ey dÎde nedir uyku,gel uyan gecelerde"


uyku sağanağı gözlerim



bir troll gibi bitiversem buz topraklarda
şelalede arya söyleyen güzelin çiçek sesi...
ancak kuzeyi bilen anlar beni


gelişi güzel açtığım kitaptan
otlar yüzüme değiyor

Azer’in oğlu...
hani ateşin içinde
"berdü selam bulan ruh"
benim de kırsa
ruhumdaki putları



bir karınca ısırıyor parmağımı aldırmıyorum
parmağımı yuvasına götürecek değil ya


gafletten küçülen gözlerim ağırlaşıyor
kuruntular iple oynayan kedi misali
kuytu ağaç gölgeleri
daha bir soğuk
içime işliyor




"insanlar kendi iç dünyalarını değiştirmeden
Allah onların durumunu değiştirmez"


ah vurgun yiyorum
kitabı göğsüme sıkıştırırken




hız trenine öykünüyor kendi kendime konuşmalarım
ıslak çimenlere yenik düşüyor
batık bedenim
aşkı beklerken



gelecek biliyorum










gönül gençyılmaz