Bir süreyya yıldızıdır ,gölgesinde sığındığım
Ellerinde hayat bulup,gözyaşında arındığım.



Âhvalini anlatmakta tutuklu kalınca dilim
Sözüm sukûtunca mahsun,yazmaya varmadı elim
İçimdeki hengâmede nasıl handân olsun hâlim
Küstürme sen yüreğini, elinden olsun ecelim.

Gölgesiz hayalli sevdam,şiirde işli nakışım
Yâre bir ömür adayıp simâsız resme bakışım
Işık görmez kuytulardan gecesiz güne akışım
Aklı firâr yalanlara belki de ilk aldanışım.

Adı bilinmeyen meftun,takvimlerde kayıp zaman
Kelâmını mevt eyleyen ,aşkı derinine yazan
Umudun şehlâ gözüne sürme çekilen füruzan
Mihnet yüklü yüreğine kutlu gelsin vakt-i hazân.

Sen süreyya yıldızısın,ellerinden tutamam ki
Bende bilip ayırdığım yabanlara atamam ki
Kurşun yağsa sözlerinden sana küsüp çatamam ki
Eğdirme başımı öne, sırrı nihan açamam ki.

Kederlerden uzak ol yâr,tebessümler armağanım
Gönül görmek istese de ,bırakmıyor gam kervanım
Binbir umut duasında, bulunmaz derde dermanım
Sensizliğe râm edildi,hükümsüz vuslat fermânım.

SONLU_34