Çöz düşsün kilitleri,prangalar dağılsın
Kıyılarda dalgalar ,gelgitlere uyansın
Sebepsiz icazet bu ,el gözüyle kınansın
Geçtiğine inansın,yerinde sayan çağlar
Önce adınla dinsin ,içimdeki isyanlar.


Varsın ayar tutmasin, kalemin zembereği
Yaralar,ayrılıklar ,kul olmanın gereği
Ezberle nefesimi, yorma mahsun yüreği.
Kaderin heybesinde kayıp ölüler ,sağlar
Bırak adınla dinsin, içimdeki isyanlar.


Yokluğunda bir kandil,yol çizsin pervaneye
Sevinçten tül çekilsin , köhne fakirhaneye
Soğuk mermer taşları,küssün ölümhaneye
Sonsuz uykuya dalsin, huzura hasret dağlar
Şimdi adınla dinsin , içimdeki isyanlar.


Kaç riya darbesine dayanmadi mi yürek ?
Yalanı tortusuyla,üste çıkarır elek
Dünyalık dertler için,giyme isyandan yelek
Sabra niyet edenler,,bil ki kuytuda ağlar
Söyle adınla dinsin içimdeki isyanlar.


Yutkunup hevesini ,dilinde dudağında
Bahara yer açılısın ,dalında budaginda
Bir ihtimal gönlünde ,bin mujde kucağında
Çiçeksiz meyve versin , çölünde kuru bağlar.
Sonra adınla dinsin içimdeki isyanlar.

SONLU_34