23
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
1297
Okunma

birden çıktın karşıma
kendimi bile izlemiyordum
takip etmiyordum kim nerde n’apıyor diye
Sen yıllarca ötede kalmıştın
sürüp gitmiştin al atını
kalakalmıştım
hayatın eğri büğrü çizgisinde tökezleyerek
alnıma yazılmış dedikleri yazıyı
silmeye çalışarak her zaman
daha çok açarak gözlerimi
adımlarımı hızlandırarak
her yaprak dökülüşünde
hüznü erteleyerek
yerlerimiz, telefon numaralarımız belliydi aslında
araya mesafeleri bile isteye koyduk
dağlar, yollar, evler dizdik
arada çocuklar doğdu
sallanarak büyüdü
sevgi salıncaklarında
umutlarla
aşka aşık olmuşum sana değil
görünce anladım rahat oturuşunu
rahatsızdım kocaman kitaplığından
gözlük altından bakışından
tık bile demedi yüreğim
öylece baktım
körlüğüne
sen değildin aşık olduğum
yolunda yürüdüğüm aşktı
çiçek ellerle kapımı çalan
bir bardak çay sıcaklığında
yüzü bakışımla kızaran
yolu her zaman yolumla bir
birlikte yürüdüğüm
seni görünce anladım bugün, kalbim çarpmadı
o ses değildi benim sevdiğim
bendeydi aşk
Nazik Gülünay